Ocaleni z Auschwitz, zebrani w Międzynarodowym Komitecie Oświęcimskim, z uznaniem i wdzięcznością żegnają Rafiego Eitana, który w 1960 roku – wspólnie z innymi agentami wywiadu izraelskiego – porwał w Argentynie Adolfa Eichmanna, dopiero w ten sposób umożliwiając jego proces, który na oczach całego świata odbył się w Jerozolimie w 1961 roku.

W związku z tym wiceprzewodniczący Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego Christoph Heubner podkreślił podczas pobytu w Miejscu Pamięci i Muzeum Auschwitz:

„Niemieckie organy wymiaru sprawiedliwości od dawna wiedziały, dokąd udało się zbiec Adolfowi Eichmannowi, jednemu z głównych odpowiedzialnych za zamordowanie rodzin europejskich Żydów; uciekł tak zwanym szczurzym szlakiem, a pomagało mu w tym wielu sympatyków nazizmu. Nawet już po jego ostatecznym zlokalizowaniu i schwytaniu przez Rafiego Eitama i jego współpracowników rząd niemiecki w dalszym ciągu w ogóle nie był zainteresowany rozważeniem ekstradycji Eichmanna do Niemiec.

Ocaleni z Holocaustu do dziś odczuwają głęboką wdzięczność za to, że akcja Rafiego Eitana uzmysłowiła wtedy światu, iż mordercy z Auschwitz nie mogą czuć się bezpiecznie w żadnym miejscu na świecie. Również dlatego dla ocalonych z Holocaustu proces Eichmanna przed sądem okręgowym w Jerozolimie do dziś ma wyjątkowe znaczenie: świat, który w przeważającej części już dawno zawarł pokój ze sprawcami, odkładając dowody ich zbrodni do piwnicznych archiwów akt sądowych, musiał wysłuchać, co oni, ofiary zbrodni Eichmanna, mieli do powiedzenia w sądzie, by utrzymać pamięć o swych zamordowanych krewnych.”